Είναι στιγμές που πιάνεις να γράψεις, και τα λόγια μαζεύονται , τα γράμματα είναι τόσο λίγα για να εκφράσουν αυτά που φτάνουν στα αυτιά σου. Γιατί δυστυχώς γίνονται πολλά περισσότερα και χειρότερα, απ' όσα μαθαίνουμε και ακούμε.
Από τον Καιρό της Ελευθεροτυπίας αντιγράφω:" Χώμα μου και πέτρες και σκόνη κοιτάχτε τον έτσι, καθώς με απλωμένα τα χέρια προσεύχεται. Και στηρίξτε τον.
Να ορθωθεί η φωνή, να γκρεμίσει. Την πλάκα, που από πάνω του απλώνεται σαν φυλακή. «Λευτεριά» φωνάζει. Ακούστε τον. Λευτεριά από μπότα αφέντη όποιου είδους. Λευτεριά για πατρίδες και από πατρίδες. Λευτεριά από κάθε αλυσίδα, που δένει τα χέρια, τη γλώσσα, τα πόδια, το πνεύμα.
Λευτεριά απ' τους φόβους, που είναι οι πιο βαριές αλυσίδες. Οχι οι έξω. Οι φόβοι οι μέσα, που έχει καθένας στο στήθος του. Αυτοί είναι οι πιο σκληρές αλυσίδες.
Δεν έρχεται νέα χρονιά, πέτρες και χώμα. Η ίδια χρονιά διαρκεί στων ανθρώπων το γένος. Η σφεντόνα έγινε βέλος και το δόρυ έγινε όπλο φωτιάς."
Πλήρες κείμενο.Να ορθωθεί η φωνή, να γκρεμίσει. Την πλάκα, που από πάνω του απλώνεται σαν φυλακή. «Λευτεριά» φωνάζει. Ακούστε τον. Λευτεριά από μπότα αφέντη όποιου είδους. Λευτεριά για πατρίδες και από πατρίδες. Λευτεριά από κάθε αλυσίδα, που δένει τα χέρια, τη γλώσσα, τα πόδια, το πνεύμα.
Λευτεριά απ' τους φόβους, που είναι οι πιο βαριές αλυσίδες. Οχι οι έξω. Οι φόβοι οι μέσα, που έχει καθένας στο στήθος του. Αυτοί είναι οι πιο σκληρές αλυσίδες.
Δεν έρχεται νέα χρονιά, πέτρες και χώμα. Η ίδια χρονιά διαρκεί στων ανθρώπων το γένος. Η σφεντόνα έγινε βέλος και το δόρυ έγινε όπλο φωτιάς."
Κι όσο εγκληματικές είναι οι πολεμικές επιχειρήσεις του Ισραήλ, όσο εγκληματικές είναι η συνένοχη σιωπή των κρατών και των διεθνών οργανισμών, άλλη τόση εγληματική είναι η σιωπηλή αποδοχή από μέρους μας.
Πηγή για τις εικόνες, και περισσότερες: εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου