Το παρακάτω βίντεο ήρθε ώς δώρο από την αδερφή ψυχή, που τρυπώνει και ξετρυπώνει τα καλύτερα από τα σοκάκια του διαδικτύου. Και δεν το ανεβάζω με την απλή νοσταλγική διάθεση ότι όλα τότε ήταν καλύτερα κι αθώα... (τουναντίον!)
Το αναρτώ για να μαθαίνουν οι νεότεροι και να θυμούνται οι παλιότεροι. Αφήνω τις μνήμες να συμπληρώσουν τις λίγες εικόνες, αφήνω να γεννηθούν γνώριμες εικόνες σε όσους τις έχουν ζήσει. Ενώ για όσους δεν γνωρίζουν μπορούν να συγκρίνουν με το σήμερα. Βρείτε τις ομοιότητες και τις διαφορές.
Συνημμένο το ανάλογο κείμενο, γιατί πιστεύω ότι ταίριαζε γάντι, ελάχιστες μονάχα αλλαγές ;-)
"Είσαι μικρούλης, και ίσα που γνωρίζεις να γράφεις γράμματα κι αριθμούς στην κόλλα χαρτί. Παίρνεις τις πρώτες τζούρες εϊτίλας στην καλοκαιρινή Πάρο. Κι ενώ τρέχεις ανέμελος με τα κουβαδάκια σου στις παραλίες, το Μπουνταράκι είναι πλέον καλτ με τις Σκανδιναβικές καλλονές και τις Εσπερίδες, ενώ τα Λιβάδια είναι η τουριστική πλέμπα της Παροικιάς.
Στο Κάμπινγκ Κούλα γίνονται όργια και παίζονται πάρτι με ντρόγκια και one night stand στα αντίσκηνα. Αυτοί δε οι ερωτύλοι χίπηδες δεν σέβονται ούτε το Θεό τους. Με τζίπ μαζεύουν τους τσίτσιδους δια την προσβολή της δημόσιας αιδούς. Φαίνεται ότι το νησί αλώθηκε από τους <κατουρίστες> και τους σαμαράκηδες...
Κι όμως νιώθω ότι είναι σαν χθες!"
κάνε τις αναμνήσεις φελιζόλ κ ύστερα σπάστες χίλια κομμάτια, ρίχτες. Στην θάλασσα να πάνε, στο καλό. χρόνια που δεν γυρνάνε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι το άλγος μου στο γυρισμό.
Που μεσ'τα μάτια μου είδες, όταν.
Επέστρεψα στον τόπο αυτό, που τόσα υποσχόταν...
Οι αναμνήσεις παρασύρονται από το ρεύμα
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι σκορπίζουν σε χρόνια περασμένα,
προετοιμάζουν το μέλλον,
κι αφήνουν τις υποσχέσεις του τότε
να γυρίζουν στην διψασμένη ψυχή
και να ρωτάνε με αγωνία:
"είσαι εκεί;"...
Είμαι εκεί;;;;;;