Δεν χρειάζεται να γράψω τίποτα, δεν χρειάζεται να ειπωθεί τίποτα... Απλά μεταφέρω φωνές και λόγια από ένα κόσμο που βγήκε στην πλατεία, έξω από την Βουλή, όχι απλώς για να δηλώσει την αγανάκτηση του.
"Δεν είμαστε αγανακτισμένοι,αλλά αποφασισμένοι!" γράφει το πανό, κι όπως φαίνεται έρχονται τα πάνω κάτω.Όπως διαβάζεις στα μάτια του κόσμου, όπως διαβάζεις στις κοφτές ανάσες ανάμεσα σε καπνούς, τους χορούς ανάμεσα στις κροτίδες. Κι ακούγεται από μια φωνή δίπλα: "Είμαστε αποφασισμένοι να παραμείνουμε στις πλατείες μέχρι να φύγουν επιτέλους αυτοί που μας κλέβουν το μέλλον"
Σαν απάντηση μια πιο δυνατή κάτω από την πλατεία, που έχουν στήσει και χορό:
"Είμαστε αποφασισμένοι να μην τα παρατήσουμε με τα πρώτα δακρυγόνα που μας πέταξαν για να μας διαλύσουνε"
Και μετά πιο πολλές φωνές: "Είμαστε αποφασισμένοι κάθε βράδυ να καθόμαστε στην πλατεία και να συζητάμε όλοι μαζί, να παίρνουμε αποφάσεις σαν ποτέ άλλοτε!"
Και σίγουρα μέσα στο στήθος βράζει το σύνθημα, τόσο διαχρονικό, όταν η εξουσία βγάζει τα προσωπεία της και δείχνει τα δόντια της: "Θα παραμείνουμε γιατί η τρομοκρατία τους δεν μας σταματά, δεν τους φοβόμαστε, αυτοί μας φοβούνται!!!"
Αποφασισμένοι!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου