Σάββατο 9 Απριλίου 2011

Όχι, Ευχαριστώ!

Πλησιάζει σε λίγες μέρες η επέτειος από το πυρηνικό ατύχημα του Τσέρνομπιλ. Και να που η ανθρωπότητα 25 χρόνια μετά συναντάει ακόμα ένα σκελετό στο ντουλάπι της ιστορίας, που περίμενε να βγει ή μάλλον καλύτερα έκοβε βόλτες εδώ και καιρό, αλλά δεν ήθελε να τον βλέπει. Είναι γεγονός ότι αυτά τα 25 χρόνια συνέβησαν εντωμεταξύ κι άλλα ατυχήματα (βλέπε υστερόγραφο), τα οποία δεν καταγράφηκαν στο συλλογικό ασυνείδητο της ανθρωπότητας για διάφορους λόγους. Ίσως γιατί πρέπει να αποδειχτεί ότι η πυρηνική ενέργεια είναι ασφαλής. Ποιος θυμάται τώρα για παράδειγμα το Καζιβαζάκι, πάλι στην Ιαπωνία 2007, ξανά με σεισμό και μάλιστα με ίδιο δράστη την TEPCO;
http://www.cosmo.gr/News/Japan/161082.html
Όταν και τότε η TEPCO είχε ανακοινώσει πως περίπου 1.200 λίτρων νερού μολυσμένου με ραδιενεργά στοιχεία διέρρευσε από το εργοστάσιο στη θάλασσα (κάτι μου θυμίζει), και μάλιστα χωρίς τσουνάμι. Επίσης για το ίδιο συμβάν, μια θλιβερή επανάληψη: http://www.nooz.gr/page.ashx?pid=9&aid=278544&cid=8
Από την άλλη κάποιοι θα βρεθούν στο άλλο άκρο, και θα ακονισούν τα μαχαίρια, στέλνοντας τα πυρά τους επί δίκαιους κι αδίκους. Μόλις χτες υποστηρίζαν τα πυρηνικά εργοστάσια, και την θαυμαστή αντισεισμική τεχνολογία, και ξαφνικά σήμερα διαδίδουν άκυρα δελτία πυρηνικής θυέλλης, κι ότι άλλο πιο τρομακτικό. Φυσικά εννοώ τους δημοσιο-κάφρους, που βάζοντας στην άκρη την δημοσιογραφική δεοντολογία, σπέρνουν τον πανικό στους τρομαγμένους πολίτες. Έτσι χωρίς να ακούγονται οι συνετές απόψεις και επιστημονικές αναλύσεις επί του θέματος, γεμίζουν οι ειδήσεις μονάχα καταστροφολογία και ραδιενεργά σύννεφα πάνω από τα σπίτια μας.
Περάσαν εξήντα χρόνια από τότε που η πυρηνική ενέργεια εμφανιζόταν ως αστείρευτη πηγή, που θα έλυνε το ενεργειακό πρόβλημα της ανθρωπότητας, ότι θα εξασφάλιζε "καθαρή" και "φτηνή" ενέργεια σε όλο τον κόσμο. Κανείς όμως δεν μας ανέφερε τότε, ότι καμιά φορά ίσως χαθεί ο έλεγχος και τότε οι συνέπειες μπορεί να είναι ολέθριες. Όπως εύστοχα περιέγραψε στην ταινία του ο Κουροσάβα ότι το βουνό Φούτζι βάφεται κόκκινο και η ραδιενέργεια εξαπλώνεται ως αργός θάνατος. Οι άνθρωποι τότε ξυπνάνε, αλλά πλεον είναι ήδη αργά, γιατί η ραδιενέργεια διατρέχει τον αέρα και ποτίζει το έδαφος και μας σκοτώνειμε τον ένα αόρατο τρόπο. "Τα πυρηνικά εργοστάσια είναι ασφαλή.... Κανένα ατύχημα. Κανένας κίνδυνος. Αυτό μας είπαν! Τι ψεύτες", φωνάζει η ηρωίδα στην ταινία, πριν συμβεί καν μικρό ατύχημα στην Ιαπωνία.


Αλήθεια, αν ενημερωνόταν ο κόσμος γύρω από τους πιθανούς κινδύνους και τις ακριβείς συνέπειες, κι αποφάσιζε για τον εαυτό του, θα δεχόταν μια βραδυφλεγή βόμβα κάτω από το σπίτια του; Προσωπικά αμφιβάλλω ότι θα το συζητούσαν καν, αλλά δυστυχώς η προπαγάνδα και στον τομέα της πυρηνικής βιομηχανίας έχει ξεπεράσει κάθε όριο την τελευταία δεκαετία. Ιδιαίτερα λόγω των εκπομπών ρύπων από τις άλλες πηγές ενέργειας και την κλιματική αλλαγή, την διαφημίζουν ως καθαρή ενέργεια, ενώ μας καλούν σε συλλογική αμνησία των ατυχημάτων.
Όσο για το ατύχημα στο Τσέρνομπιλ το αναφέρουν ως μια κακιά στιγμή σε λάθος χρόνο, σε μια ξεπερασμένου τεχνολογικού τύπου αντιδραστήρα. (Άσχετως, αν τότε θεωρούταν ως η αιχμή της σοβιετικής τεχνολογίας, μόλις 9 χρόνων). Δηλαδή μας αναφέρουν ότι Τσέρνομπιλ ήταν κοινώς ένα μεμονωμένο περιστατικό. Ας κοιτάξουμε όμως τι έχει συμβεί από τότε σε ποιο νέες εγκαταστάσεις και σε άλλες περιοχές του κόσμου, και τότε θα διαπιστώσουμε ότι τα μεμονωμένα περιστατικά είναι πολλά. (Κάτι μου θυμίζει αυτή η έκφραση για τα
μεμονωμένα περιστατικά).
Καθαρή ενέργεια και τρίχες κατσαρές! Ακόμη και χωρίς τον κίνδυνο των ατυχηματων, πρέπει να σημειωθούν τα χιλιάδες προβλήματα και το κόστος που εμπεριέχει μια τέτοια ενεργειακή επένδυση. Δηλαδή το κόστος μεταφοράς των καυσίμων (συν το κόστος για τα μέτρα ασφαλείας) από τα σημεία εξόρυξης προς τα εργοστάσια, το πρόβλημα αποθήκευσης των πυρηνικών αποβλήτων (καμία αξιόπιστη λύση δεν έχει βρεθεί εδώ κι εξήντα χρόνια), το πρόβλημα γήρανσης των σταθμών , -τι γίνεται όταν ένα τέτοιο εργοστάσιο κλείσει τον κύκλο ζωής του 30-40 χρόνια, παραμένοντας ως ένα ραδιενεργό κουφάρι, μια ανοιχτή πληγή που δεν κλείνει ποτέ.


Όσο για τα ατυχήματα, καλύτερα να μην τα λάβουμε υπόψη και να τα βάλουμε κάτω από το χαλί, όπως οι προπαγανδιστές της "καθαρής" ενέργειας. Από το άρθρο στο site της ναυτεμπορικής παραθέτω ένα απόσπασμα, για να καταλάβουμε για τι αριθμούς μιλάμε, αφού συνήθως η προπαγάνδα μιλάει με αριθμούς και στατιστική:
http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1952324
"Για να μιλήσουμε με συγκεκριμένους αριθμούς, ας δούμε ένα παράδειγμα ... Ας υποθέσουμε ότι δέκα εκατομμύρια άνθρωποι εκτίθενται στη ραδιενέργεια που εκλύεται από την πλήρη τήξη ενός πυρηνικού αντιδραστήρα (όταν δηλαδή οι προστατευτικές υποδομές του αντιδραστήρα καταστρέφονται ολοσχερώς εκθέτοντας το εσωτερικό του αντιδραστήρα στην ατμόσφαιρα). Σε αυτή την περίπτωση, περίπου 100.000 άνθρωποι θα πέθαιναν εντός έξι εβδομάδων από οξεία ακτινοπληξία. Περίπου 50.000 άνθρωποι θα βίωναν οξεία αναπνευστική δυσφορία και 240.000 θα παρουσίαζαν οξύ υποθυρεοειδισμό. Περίπου 350.000 άνδρες θα γίνονταν άμεσα στείροι, ενώ σε 100.000 γυναίκες θα διακοπτόταν η εμμηνόρροια και 100.000 παιδιά θα γεννιούνταν με γνωστικές ανεπάρκειες. Τέλος, θα σημειώνονταν χιλιάδες έκτακτες αποβολές και περισσότεροι από 300.000 άνθρωποι θα εμφάνιζαν κάποια μορφή καρκίνου."

ΥΓ:
Συνοπτικά μεταφέρω τα σημαντικότερα ατυχήματα, όπως αυτά έχουν καταγραφεί από την διεθνής επικαιρότητα:

ΗΠΑ - 29 Μαρτίου 1979
Μερική τήξη του πυρήνα του αντιδραστήρα στον πυρηνικό σταθμό Three-Mile Island.
ΗΠΑ - 4 Αυγούστου 1984
Ατύχημα στον πυρηνικό σταθμό Browns Ferry. Δεκατρείς εργάτες εκτίθενται σε υψηλές δόσεις ραδιενέργειας.
ΟΥΚΡΑΝΙΑ - 26 Απριλίου 1986
Έκρηξη στη Μονάδα 4 του πυρηνικού Τσερνομπίλ σταθμού. Η μεγαλύτερη βιομηχανική καταστροφή της ιστορίας.
ΓΕΡΜΑΝΙΑ - 4 Μαϊου 1986
Διαρροή ραδιενέργειας από τον πυρηνικό σταθμό Hamm-Uentrop.
ΙΑΠΩΝΙΑ - 17 Σεπτεμβρίου 1988
Διαρροή στον πυρηνικό σταθμό Τοκαχάμα. Ραδιενεργά αέρια διαφεύγουν στην ατμόσφαιρα.
ΙΣΠΑΝΙΑ - 2 Δεκεμβρίου 1988
Φωτιά στον πυρηνικό σταθμό Βανδέλος.
ΚΑΝΑΔΑΣ - 20 Φεβρουαρίου 1990
Οκτώ εργαζόμενοι εκτίθενται σε ραδιενέργεια στον πυρηνικό σταθμό Point-Lepreau.
ΓΑΛΛΙΑ - 29 Σεπτεμβρίου 1990
Διαρροή νατρίου στον αντιδραστήρα Superphenix στην Creys-Malville. Τα ατέλειωτα προβλήματα οδήγησαν στο οριστικό κλείσιμο του σταθμού αυτού.
ΣΟΥΗΔΙΑ - 8 Σεπτεμβρίου 1991
Ραδιενεργός ατμός διαφεύγει από τον πυρηνικό σταθμό Μπάρσεμπεκ.
ΚΑΝΑΔΑΣ - 10 Δεκεμβρίου 1996
"Απώλεια ψυκτικού" στον πυρηνικό σταθμό Pickering. Τέσσερις αντιδραστήρες παραμένουν κλειστοί στο Pickering μετά τα αποτελέσματα ανεξάρτητης μελέτης που τους έκρινε ανασφαλείς.
ΙΑΠΩΝΙΑ - 12 Μαρτίου 1997 Έκρηξη και πυρκαγιά στο σταθμό επανεπεξεργασίας πυρηνικών καυσίμων στο Τοκάι-Μούρα.
ΙΑΠΩΝΙΑ - 29 Σεπτεμβρίου 1999
Διαρροή ραδιενέργειας σε μονάδα επεξεργασίας πυρηνικών καυσίμων στο Τοκάι-Μούρα. Δεκάδες προσβάλλονται από ραδιενέργεια ΙΑΠΩΝΙΑ- 1999
Στο Σίκα Ατύχημα ανεξέλεγκτης πυρηνικής αντίδρασης, όταν και τα εφεδρικά συστήματα ασφαλείας δε λειτούργησαν και οι τεχνικοί έπρεπε να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα χειροκίνητα, κάτι για το οποίο χρειάστηκαν 15 λεπτά.
ΗΠΑ - Μάρτιος 2002
Στο Ντέβιντ Μπες βρέθηκε ότιτο μεταλλικό περίβλημα του δοχείου πιέσεως του αντιδραστήρα έχει διαβρωθεί και είχε περάσει απαρατήρητη περίπου για μία δεκαετία!
ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ - Μάρτιος 2006
Στο γειτονικό μας Κοζλοντούι, οι ράβδοι ελέγχου κόλλησαν με αποτέλεσμα για ένα διάστημα ο αντιδραστήρας να λειτουργούσε χωρίς σύστημα παύσης λειτουργίας σε περίπτωση ανάγκης!
ΣΟΥΗΔΙΑ - Ιούλιος 2006
Στο Φόρσμαρκ, μετά από βραχυκύκλωμα σταμάτησε η λειτουργία ψύξης του αντιδραστήρα ενώ δε λειτούργησαν και οι εφεδρικές ντιζελογεννήτριες.
ΙΑΠΩΝΙΑ ΙΑΠΩΝΙΑ- Ιούλιος 2007
Στο Καζιβαζάκι-Καρίβα, ένας σεισμός μεγέθους 6,7 της κλίμακας ρίχτερ χτύπησε το μεγαλύτερο πυρηνικό σταθμό του κόσμου, που αποτελείται από 7 μεγάλους αντιδραστήρες, στη δυτική Ιαπωνία. Κανένας από τους αντιδραστήρες δεν είχε σχεδιαστεί για ένα σεισμό τέτοιου μεγέθους, καθώς η περιοχή θεωρούταν χαμηλής σεισμικής δραστηριότητας. Μέχρι και σήμερα κάποιοι από τους αντιδραστήρες δε λειτουργούν.

Πηγή1: http://www.rodiaki.gr/article.php?id=92369&catid=1&subcatid=37

Πηγή2: http://www.greenpeace.org/greece/el/news/800_peristatika_diarrois_radienergeias/


Βιβλιοπροτάσεις:
Τσέρνομπιλ 86 το πυρηνικό ατύχημα, Παπαστεφάνου Κωνσταντίνος
Τσέρνομπιλ - Ένα χρονικό του μέλλοντος, Μαρτυρίες, Σβετλάνα Αλεξίεβιτς

Σχετικές Ιστοσελίδες:
http://el.wikipedia.org/wiki/Πυρηνικό_ατύχημα_του_Τσερνόμπιλ

http://www2.fz-juelich.de/gs//genehmigungen/projekte/tschernobyl/diashow/

http://tvxs.gr/node/76047

Εξάπλωση νέφους εν έτει 1986:
http://www.irsn.fr/FR/popup/Pages/tchernobyl_video_nuage.aspx

6 σχόλια:

  1. Ρε φυσικέ, και συ ωρέ τέκνο βρούτε;; Τι είναι αυτά που ανεβάζεις στο μπλόγκι σου.... τσσσσκ, είπαμε να στηλιτεύσεις μερικά μειονεκτήματα της πυρηνικής ενέργειας αλλά εσύ πήρες φόρα και ανακυκλώνεις τις κραυγές των οικοχόνδριων.

    Για την ταμπακιέρα των υπόλοιπων μορφών ενέργειας δεν διάβασα τίποτα. Μια σοβαρή έρευνα για την καύση λιθάνθρακα ξεμπροστιάζει περίτρανα τις αρνητικές εξωτερικότητες χρήσης του.

    Με ενοχλεί στις συζητήσεις για την ενέργεια γενικότερα που λίγοι λαμβάνουν υπόψη τις μεγάλες ποσότητες ραδιενέργειας (ναι ραδιενέργειας) που εκλύονται στην ατμόσφαιρα από την καύση λιθάνθρακα. Πριν από κανένα μήνα, οι Πρωταγωνιστές παρουσίασαν ένα ενδιαφέρον αφιέρωμα για την Πτολεμαΐδα που πρέπει να δουν όσοι δεν έχουν συνειδητοποιήσει τι εστί λιθάνθρακας, και ειδικά ο λιγνίτης. Η μονάδα Φουκουσίμα 1, εε Πτολεμαΐδα 1 ήθελα να γράψω, έκλεισε πρόσφατα αλλά για δες το βίντεο το καμάρι της ελληνικής Φουκουσίμα.

    Η πυρηνική ενέργεια είναι δυστυχώς ή ευτυχώς αναπόσπαστο κομμάτι στον πολιτισμό της ενεργειακής αδηφαγίας. Δεν είναι 100% ασφαλής αλλά έχουμε τις τεχνολογικές δυνατότητες να μειώσουμε το ρίσκο στο ελάχιστο. Η συνεχής καύση λιθάνθρακα και ντίζελ δεν είναι λύση για το μέλλον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εννοείται πως δεν διαφημίζω τις άλλες πηγές ενέργειας ως πιο καθαρές και ως την μοναδική διέξοδο. Απλά θα ήθελα τα κεφάλαια που επενδύονται στην πυρηνική ενέργεια και στην προώθηση της, να διατίθενται για την βελτίωση πχ της ρύπανσης των άλλων μονάδων ενέργειας. Παράδειγμα αντί να μου αντικαθιστάς τον λιθάνθρακα (που όντως είναι από τις πιο συμβατικές βρώμικες) με πυρηνική ως την βιώσιμη λύση, φτιάξε με τα ίδια λεφτά κι ίσως λιγότερα καλύτερη μονάδα επεξεργασίας του λιγνίτη, ώστε να έχει καλύτερη ενεργειακή απόδοση με λιγότερα κατάλοιπα καύσης.
    Δεν θεωρώ λύση να αντικαθιστάς τα σκ@τα (λιθλανρακας) με τοξικό εκτόπλασμα (πυρηνική), γιατί για τέτοια διαφορά μιλάμε.
    Όχι, συγγνώμη δεν θα πάρω.

    Σημειώνω ότι συμφωνούμε ότι το κυρίως πρόβλημα είναι το ενεργειακό θέμα της σύγχρονης εποχής, και δυστυχώς δεν υπάρχει η μαγική λύση προς το παρόν.
    Από εκεί και πέρα, καταγράφω τα κυριότερα επιχειρήματα εναντίον της πυρηνικής, (συγγνώμη που συνεχίζω να την θεωρώ ως μη συγκρίσιμη με άλλες επίσης ρυπογόνες και καταστροφικές πηγές ενέργειας). Δεν έκανα παρουσίαση των μορφών ενέργειας. πχ ούτε για τις ανανεώσιμες έγραψα κάτι. Απλά αφήνω υλικό για κουβέντα ;) λίαν συντόμως...

    Αναφέρεις:"Δεν είναι 100% ασφαλής αλλά έχουμε τις τεχνολογικές δυνατότητες να μειώσουμε το ρίσκο στο ελάχιστο." Εξαρτάται τι εννοείς ελάχιστο. Πίσω από αυτήν την λέξη κρύβεται όλη η ουσία της εναντίωσης μου. Το ελάχιστο κρύβει μια γιγαντοτεράστια καταστροφή.

    Κλείνω με την πρόσφατη είδηση από Φουκουσίμα μεριά:
    Επισήμως και Τσερνόμπιλ:
    "Οι αρχές της Ιαπωνίας αναβάθμισαν στο επίπεδο 7 τη σοβαρότητα της πυρηνικής κρίσης στον σταθμό της Φουκουσίμα, αξιολογώντας την πλέον ως ισότιμη με την πυρηνική καταστροφή στο Τσερνόμπιλ, το 1986.
    ...
    "Η διαρροή ραδιενέργειας δεν έχει σταματήσει και η ανησυχία μας είναι ότι τελικά θα ξεπεράσει εκείνη του Τσερνόμπιλ", είπε στους δημοσιογράφους αξιωματούχος της TEPCO."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Λες: «Εννοείται πως δεν διαφημίζω τις άλλες πηγές ενέργειας ως πιο καθαρές και ως την μοναδική διέξοδο. Απλά θα ήθελα τα κεφάλαια που επενδύονται στην πυρηνική ενέργεια και στην προώθηση της, να διατίθενται για την βελτίωση πχ της ρύπανσης των άλλων μονάδων ενέργειας.»

    - Δεν είμαι ειδικός επί του λιθάνθρακα ή των υδρογονανθράκων αλλά νομίζω ότι ήδη υπάρχουν τρόποι για τη μείωση των ρύπων. Το θέμα είναι ότι η σημερινή τεχνολογία δεν καθιστά δυνατή την καθαρή καύση των ορυκτών καυσίμων. Δεν είναι απλά θέμα κεφαλαίων ή προώθηση της έρευνας. Κεφάλαια επενδύονται και έρευνα παράγεται, με θεαματικά μάλιστα αποτελέσματα σε σύγκριση με μερικές δεκαετίες πριν. Είναι οξύμωρο να μιλάμε για παραγωγή ενέργειας και καθαρή καύση ορυκτών καυσίμων.


    Λες: «Παράδειγμα αντί να μου αντικαθιστάς τον λιθάνθρακα (που όντως είναι από τις πιο συμβατικές βρώμικες) με πυρηνική ως την βιώσιμη λύση, φτιάξε με τα ίδια λεφτά κι ίσως λιγότερα καλύτερη μονάδα επεξεργασίας του λιγνίτη, ώστε να έχει καλύτερη ενεργειακή απόδοση με λιγότερα κατάλοιπα καύσης.
    Δεν θεωρώ λύση να αντικαθιστάς τα σκ@τα (λιθλανρακας) με τοξικό εκτόπλασμα (πυρηνική), γιατί για τέτοια διαφορά μιλάμε.»

    - Να ξεκαθαρίσω ότι είμαι υπέρμαχος της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας σε τοπικό επίπεδο (αιολική, ηλιακή, κοκ). Ωστόσο, τα ορυκτά καύσιμα και η πυρηνική ενέργεια είναι αναπόφευκτες λύσεις σήμερα για βιομηχανική χρήση και μεταφορές. Κατ' αρχήν, ο χαρακτηρισμός σου είναι το λιγότερο ατυχής. Αν και τρολάρεις, θα τσιμπήσω επαναλαμβάνοντας το κλισέ ότι η πυρηνική ενέργεια είναι μια τεχνολογία. Ως τεχνολογία, προσφέρει ένα κάρο λύσεις και σχέδια χρήσης. Μην κινδυνολογείς διότι γνωρίζεις πολύ καλά ότι υπάρχει μεγάλη γκάμα αντιδραστήρων. Υπάρχουν ουσιώδεις διαφορές στη σχεδίαση πυρηνικών σταθμών και στην ασφαλή λειτουργία τους. Δεν είμαι πυρηνικός φυσικός αλλά μη τα κάνουμε όλα ίσα και όμοια. Μην ξεχνάς επίσης ότι ως τεχνολογία χρησιμοποιείται ανάλογα με την κρίση των ανθρώπων που την έχουν στα χέρια τους. Οι εκάστοτε μαϊντανοί μάνατζερ, πολιτικοί, και οι ανεύθυνοι μηχανικοί είναι αυτοί που τσιγκουνεύονται και λειτουργούν αντιδραστήρες ξεπερασμένης σχεδίασης ή με ελαττωματικές δικλείδες ασφαλείας.


    Λες: «Αναφέρεις:"Δεν είναι 100% ασφαλής αλλά έχουμε τις τεχνολογικές δυνατότητες να μειώσουμε το ρίσκο στο ελάχιστο." Εξαρτάται τι εννοείς ελάχιστο. Πίσω από αυτήν την λέξη κρύβεται όλη η ουσία της εναντίωσης μου. Το ελάχιστο κρύβει μια γιγαντοτεράστια καταστροφή.»

    - Το ρίσκο μειώνεται με τη συνεχή έρευνα και εξέλιξη μιας τεχνολογίας. Οι βελτιώσεις έρχονται με τα λάθη. Κακά τα ψέματα, η πυρηνική ενέργεια ξεδιψάει την καταστροφολαγνεία και τα πρωτοσέλιδα των μιντιακών ζόμπι. Τα πυρηνικά ατυχήματα είναι σαν τα αεροπορικά ατυχήματα ένα πράγμα. Στατιστικά, το αεροπλάνο είναι πολύ ασφαλές αλλά όταν κάτι συμβεί, το ατύχημα είναι δραματικό και σοκάρει. Κοιτάζοντας και τις πιο συντηρητικές στατιστικές στην αναλογία θανάτων ανά παραγόμενη ενέργεια, οι αρνητικές εξωτερικότητες από την καύση ορυκτών καυσίμων είναι κλάσεις χειρότερες, ωστόσο δεν τις βλέπουμε σε δραματικά πρωτοσέλιδα αφού οι επιπτώσεις είναι αργές και μακροχρόνιες. Δεν σοκάρουν όμως άρα δεν πουλάνε πρωτοσέλιδα, διότι είναι αργός θάνατος, όπως το τσιγάρο που σκοτώνει περισσότερους από όλες τις Φουκουσίμες και τα Τσερνόμπιλ μαζί.

    Συνεχίζεται....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Συνοψίζοντας, λοιπόν, τι μάθαμε από τη Φουκουσίμα ως τώρα (τονίζω το τώρα):

    1. Το ατύχημα στη Φουκουσίμα είναι όντως μεγάλο θέμα για την ασφάλεια των πυρηνικών σταθμών αυτής της σχεδίασης.
    2. Αλλά, αν δούμε τα πράγματα σφαιρικά και το απομονώσουμε ως μεμονωμένο συμβάν, το ατύχημα δεν θα καταστρέψει τον πλανήτη.
    3. Το πάθημα έγινε μάθημα, και με αυτά τα μαθήματα πορευόμαστε να βελτιώσουμε τους πυρηνικούς σταθμούς και να μην επιτρέψουμε αντίστοιχα συμβάντα στο μέλλον (μάθαμε πολλά από τα λάθη στο Τσερνόμπιλ).
    4. Η χρήση της πυρηνικής ενέργειας είναι προσωρινή στο βαθμό που μας επιτρέπει να μεταπηδήσουμε σε τεχνολογίες που παράγουν ενέργεια χωρίς να ρυπαίνουν.
    5. Η συνεχής έρευνα εναλλακτικών μορφών ενέργειας είναι μονόδρομος.

    #5 Νομίζω ότι το 5 είναι ίσως το πιο σημαντικό μακροχρόνια και το ατύχημα στη Φουκουσίμα μας βοηθάει να το κατανοήσουμε καλύτερα. Πραγματικά, το ατύχημα είναι μεν καταστροφή για την Ιαπωνία, είναι δε ευεργέτημα για τον υπόλοιπο πλανήτη αφού μας δείχνει τα λάθη που κάνουμε στην παραγωγή ενέργειας.

    Λες: «Κλείνω με την πρόσφατη είδηση από Φουκουσίμα μεριά:
    Επισήμως και Τσερνόμπιλ:
    "Οι αρχές της Ιαπωνίας αναβάθμισαν στο επίπεδο 7 τη σοβαρότητα της πυρηνικής κρίσης στον σταθμό της Φουκουσίμα, αξιολογώντας την πλέον ως ισότιμη με την πυρηνική καταστροφή στο Τσερνόμπιλ, το 1986.
    ...
    "Η διαρροή ραδιενέργειας δεν έχει σταματήσει και η ανησυχία μας είναι ότι τελικά θα ξεπεράσει εκείνη του Τσερνόμπιλ", είπε στους δημοσιογράφους αξιωματούχος της TEPCO."»

    - Αυτό το αφήνω ασχολίαστο. Η μηντιακά πλασμένη κρίση της Φουκουσίμα είναι το λιγότερο φαιδρή. Η σύγκριση της Φουκουσίμα με το Τσερνόμπιλ είναι ύβρις προς τα θύματα του Τσερνόμπιλ. Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ είναι οι ΕΙΚΟΣΙ ΠΕΝΤΕ ΧΙΛΙΑΔΕΣ άνθρωποι που χάθηκαν στην Ιαπωνία και η ανυπολόγιστη καταστροφή από το σεισμό και το τσουνάμι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. 2. Αλλά, αν δούμε τα πράγματα σφαιρικά και το απομονώσουμε ως μεμονωμένο συμβάν, το ατύχημα δεν θα καταστρέψει τον πλανήτη.

    πολύ καλά τα λέει ο τύπος. Αφού δεν καταστραφηκε ο πλανητης, μπορούμε να συνεχίζουμε να ζούμε έτσι! Κάποια στιγμή θα τα καταφέρουμε..

    Τι να πεις
    Οι λάτρεις της πυρηνικής ενέργειας είναι δύο λογιώ: οι παντελώς ανίδεοι και αυτοί που έχουν συμφέροντα. Και επειδή, ανώνυμε δεν έχεις συμφέροντα , γιατι αν είχες δεν θα διάβαζες μπλογκ, τότε είσαι ανιδεος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Περάσαν εξήντα χρόνια από τότε που η πυρηνική ενέργεια εμφανιζόταν ως αστείρευτη πηγή, που θα έλυνε το ενεργειακό πρόβλημα της ανθρωπότητας, ότι θα εξασφάλιζε "καθαρή" και "φτηνή" ενέργεια σε όλο τον κόσμο.

    Η πυρηνική ενέργεια είναι τοσο περιορισμένη όσο και το πετρέλαιο και τόσο βρώμικη όσο και ο λιγνίτης, χωρίς να λάβω υπόψη μου τα ρίσκα.

    κατα τα λοιπά συμφωνώ και επαυξάνω:
    Πυρηνική ΕΝέργεια ΟΧΙ ΠΟΤΕ

    ΑπάντησηΔιαγραφή