Το νόμισμα στον αέρα, όλα γυρίζουν γύρω από μια απρόσμενη πτήση... τα βρώμικα λόγια του δρόμου, οι νέες θέσεις ανεργίας, τα όνειρα των υπνωτισμένων, η χαρούμενη απάθεια των βολεμένων. Σκέφτηκες πως θα ήταν αν σκεφτόσουν, κοίταξες για να δεις αν βλέπεις, μίλησες για να ακούσεις την φωνή σου. Λοιπόν, θα δείξεις τα δόντια σου, για να τους φοβίσεις;
Η τύχη σου στριφογύριζει στον αέρα, κι ο χρόνος που απομένει για να προλάβεις, είναι ακριβώς ίσος με την διάρκεια της αιώρησης του νομίσματος. Πολύπλοκοι κανόνες και θεωρία πιθανοτήτων για τα πιο απίθανα αποτελέσματα. Αλλά πουθενά δεν αναφέρεται, στις πόσες ρίψεις καίγεται το μυαλό σου. Αρκεί να πειστείς ότι η τιμωρία σου είναι δίκαιη, το έγκλημα όμως άγνωστο.
Κορώνα, σου φορτώνεται όλη η σάπια πατάτα στην πλάτη σου (κι όχι η καυτή, γιατί τουλάχιστον αργότερα, κρύα πια, θα τρωγόταν), και το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι να παλεύεις μέχρι να λυγίσουν τα γόνατα. Όμως μπορείς να χαρείς, δεν έχασες τα πάντα, παρά μονάχα τις δυνάμεις σου.
Αρχίζεις και μετράς τις περιφορές, παρατηρείς το ύψος από το έδαφος, το χρώμα του μετάλλου... Το βλέμμα σου έχει κλειδώσει στην περιστροφική κίνηση, η καρδιά σου πάει να σπάσει κάθε φορά που ακούς και μια πρόβλεψη για την πιθανή πλευρά που κερδίζει. Αρχίζεις και ξεχνάς, ποιος το πέταξε, ποιος έφτιαξε τους κανόνες, ποιος θα κρίνει την διαδικασία...
Γράμματα, μαζεύεσαι σε μια γωνιά να κλάψεις την μοίρα σου, όπως σου έχουν μάθει να κάνεις όταν ζορίζεσαι, και περιμένεις μια στήριξη, ένα χέρι βοήθειας, ένα μέλλον εξαρτημένο στην καλοσύνη των άλλων. Όμως μπορείς να χαρείς, δεν έχασες τα πάντα, παρά μονάχα την ελευθερία σου.
Μα πως κατέληξε να κρέμεται η τύχη σου από ένα νόμισμα; Πως βρέθηκες να παίζεις κορώνα-γράμματα το μέλλον σου; Πως δέχτηκες να ανταλλάξουν τις αγωνίες σου με ένα κάλπικο κέρμα; Όλα αφημένα στην "τύχη" ενός στημένου παιχνιδιού. Δείξε τα δόντια σου, μην φοβηθείς την μπουνιά που έρχεται στα μούτρα σου.
Η τύχη σου στριφογύριζει στον αέρα, κι ο χρόνος που απομένει για να προλάβεις, είναι ακριβώς ίσος με την διάρκεια της αιώρησης του νομίσματος. Πολύπλοκοι κανόνες και θεωρία πιθανοτήτων για τα πιο απίθανα αποτελέσματα. Αλλά πουθενά δεν αναφέρεται, στις πόσες ρίψεις καίγεται το μυαλό σου. Αρκεί να πειστείς ότι η τιμωρία σου είναι δίκαιη, το έγκλημα όμως άγνωστο.
Κορώνα, σου φορτώνεται όλη η σάπια πατάτα στην πλάτη σου (κι όχι η καυτή, γιατί τουλάχιστον αργότερα, κρύα πια, θα τρωγόταν), και το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι να παλεύεις μέχρι να λυγίσουν τα γόνατα. Όμως μπορείς να χαρείς, δεν έχασες τα πάντα, παρά μονάχα τις δυνάμεις σου.
Αρχίζεις και μετράς τις περιφορές, παρατηρείς το ύψος από το έδαφος, το χρώμα του μετάλλου... Το βλέμμα σου έχει κλειδώσει στην περιστροφική κίνηση, η καρδιά σου πάει να σπάσει κάθε φορά που ακούς και μια πρόβλεψη για την πιθανή πλευρά που κερδίζει. Αρχίζεις και ξεχνάς, ποιος το πέταξε, ποιος έφτιαξε τους κανόνες, ποιος θα κρίνει την διαδικασία...
Γράμματα, μαζεύεσαι σε μια γωνιά να κλάψεις την μοίρα σου, όπως σου έχουν μάθει να κάνεις όταν ζορίζεσαι, και περιμένεις μια στήριξη, ένα χέρι βοήθειας, ένα μέλλον εξαρτημένο στην καλοσύνη των άλλων. Όμως μπορείς να χαρείς, δεν έχασες τα πάντα, παρά μονάχα την ελευθερία σου.
Μα πως κατέληξε να κρέμεται η τύχη σου από ένα νόμισμα; Πως βρέθηκες να παίζεις κορώνα-γράμματα το μέλλον σου; Πως δέχτηκες να ανταλλάξουν τις αγωνίες σου με ένα κάλπικο κέρμα; Όλα αφημένα στην "τύχη" ενός στημένου παιχνιδιού. Δείξε τα δόντια σου, μην φοβηθείς την μπουνιά που έρχεται στα μούτρα σου.
Κορώνα ή Γράμματα; Η ελευθερία μάλλον βρίσκεται στο πέταγμα του νομίσματος. Όταν αυτό ακολουθεί την πορεία προς τα πάνω. Έτσι, μια αμυδρή ελπίδα γεννιέται ότι θα αγγίξουμε τα ανώτερα μονοπάτια της τύχης, τα ανεξίτηλα σημάδια της ζωής που την κάνουν ακαταμάχητη και πανέμορφη. Και όταν το κέρμα πέσει στο χέρι μας ή στο έδαφος θα έχουμε αποφασίσει ποιος θα την καθοδηγεί, ποιος θα κινεί τα νήματά της. Θα το κλείσουμε στη χούφτα μας μαζί με τα όνειρά μας ή θα σκοντάψει στο τραχύ έδαφος, κάνοντας δυο-τρεις σβούρες γύρω από τον εαυτό του, μέχρι να αποφασίσει ποια μεριά της τύχης θα μας εξουσιάσει;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο νόμισμα όμως περιορίζει την ελευθερία επιλογών. Γιατί να μου περιοριστούν σε κορώνα ή γράμματα, σε άσπρο ή μαύρο; Πρέπει να πετάξουμε το νόμισμα στη θάλασσα, και να αφήσουμε την φαντασία μας να γεννήσει την ελπίδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά και πάλι θα καταλήξουμε στην ίδια ερώτηση: "ποια μεριά της τύχης θα μας εξουσιάσει;"