Στη Δίνη της Στιγμής

Μπαίνεις και πάλι σε μια δίνη, που ολόενα σε καταπίνει. Η πόλη του καλοκαιριού βάζει τα καλά της και προσπαθεί να σε σπρώξει στα ανοιχτά. Μέσα από συναυλίες και γιορτές, μέσα σε μπύρες και χορούς, πιάνεις παλμούς και χάνεις ιδρώτες. Βρισκόμαστε, χανόμαστε και πάλι από την αρχή.
Βήματα πάνω στην καυτή άσφαλτο, νερό που στάζει από τα κλιματιστικά, σπασμένα μυαλά από αϋπνία, μάλλον πήρες λάθος δρόμος για την παραλία. Ίσως κι όχι, γιατί ξέρεις ότι σε κάθε γωνία και μια συνάντηση, σε κάθε βλέμμα στόματα γεμάτα υποσχέσεις, κι μερικά λουλούδια γεμάτα κρυφές επιθυμίες. Όλα ετούτα αναδύονται από το βάθος του ωκεανού, και σπάζουν φράγματα και στεγανά. Ισχυρά ηλεκτρικά ρεύματα σε διαπερνούν και σε αποσυντονίζουν.

Μύρισε ο δρόμος γιασεμί, βγήκε στο μπαλκόνι και σου χαμογέλασε η απέναντι ψυχή. Πόλη του καλοκαιριού βάζεις φωτιές, μα κανείς δεν θέλει να μείνει εδώ. Ναυαγός στην πόλη, στέλνεις μπουκάλια γεμάτα μηνύματα, και ίσως κάποιο να διασχίσει τον ωκεανό.
Κοιμάσαι με το καλοκαίρι και ξυπνάς με τον χειμώνα, μαξιλάρι τα φθινοπωρινά χρώματα, και στρώμα μνήμης το απέραντο γαλάζιο, παράξενο το πόσο εύκολα μπορείς να πνιγείς... Αλήθεια δεν κατάλαβες, πως ξύπνησες στη μέση της νύχτας, αφού δεν κοιμήθηκες ποτέ;

Κοιτάς στον καθρέφτη τα σημάδια από νύχια, όμως δεν σου δώσανε το πάθος. Αναλογίζεσαι τις κουβέντες που σου ψιθύρισε από φίλντισι, μα δεν σου ξεδιψάσανε την ψυχή. Ίσως όλες ετούτες οι ερωτήσεις να κρύβονται στο βιβλίο από άμμο, εκείνο που έκρυψε ο Μπόρχες στα γεράματα του. Αι στον κόρακα λοιπόν, αποκαλύψου επιτέλους.

Υποσημείωση για μελλοντικούς ναυαγούς: Διάβασε προσεκτικά τις οδηγίες χρήσης και θυμήσου, όταν συντονίζεσαι, πρέπει να προσέχεις τις υψηλές συχνότητες. Το δίκτυο μπορεί να υπερφορτωθεί, και να λιώσουν τα καλώδια. Σταμάτησε και σκέψου, τι θέλεις τελικά εσύ... Κι όσο πλησιάζεις την δίνη, τόσο αυτή ολόενα σε καταπίνει.